Column Evert Stel: Achterom kijken

We zijn veelal geëigend om altijd vooruit te kijken. Daar ligt immers onze toekomst, onze bestemming, ons doel om te bereiken. Soms zou het echter wijs te zijn om ook eens achterom te kijken, te zien wat we  gedaan hebben, wat we veroorzaken en aangericht hebben. Daar kunnen we misschien lering uit trekken.

Dat is in het leven zo, maar ook voor ons varensvolk is het een steeds terugkomend item. Hoe vaak zien we geen passerende schepen, overgemotoriseerde sloepen en andere watervaartuigen, maar ook rubberbootjes, die met teveel snelheid en een flinke hekgolf voorbij varen, waarbij de roerganger de blik strak naar voren heeft gericht om zijn doel te bereiken. Ze hebben daardoor vaak geen idee wat ze aanrichten…

Ik schreef er al eens eerder over en ik waag me er wederom aan om het onderwerp ter sprake te brengen. Zelf maakte ik me er onbewust ook wel eens schuldig aan. 

Zo voer ik jaren geleden van Leeuwarden naar Lauwersoog met mijn kakelverse NoLimit, waarin ook een flink vermogen staat. Er stond een stormachtige dwarswind en om het schip midden vaarwater te houden, zette ik er een tandje gas bij. Zo was het schip rustiger op het roer, maar ik keek amper achterom.

Vissertjes

Toen ik in het smalle vaarwater nabij Dokkumer Nieuwe Zijlen kwam, passeerde ik een hele rij vissertjes, die in wedstijdverband gespannen op hun krukje aan de waterkant naar de dobber zaten te staren om de grootste vangst van de dag te behalen. Plots hoorde ik scheldkanonnades en keek achterom. Met het schaamrood op de kaken, constateerde ik dat mijn hekgolf wel veertig centimeter over de lage kade van de Dokkummer Ee rolde, waarbij niet één, maar nagenoeg alle vissers een natte kont kregen. Hun visgerei spoelde het water in of liep onder water!

Meteen nam ik gas terug en wist even niet te reageren. Ik besloot even verderop te keren om zachtjes terug te varen en ze stuk voor stuk mijn excuses aan te bieden. Dat was geen succes en ik zal maar niet op papier zetten welke verwensingen ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg en ik moest er nog een keer langs want ik moest ook terug… Sindsdien kijk ik met regelmaat om, ter controle of ik niemand hinder met mijn hekgolf.

Familiebezoek

Onlangs was het een weekend met temperaturen ruim over de dertig graden en eenieder zocht verkoeling op het water. We kregen familiebezoek en ook wij gooiden vroeg de trossen los, waarna we een mooi plekje achter het eilandje Hooft - nabij Muiderberg op het Markermeer -zochten.

Al snel liep het op deze warme zondag helemaal vol met enthousiaste watersporters die in alles wat vaart of drijft het ankertje uitgooiden. Er werd gezwommen, gegeten, genoten en flink geborreld, maar iedereen was de hele dag in de weer om de glazen vol te houden, want soms leek de hele baai op een volle zee. De vaargeul onder de drie eilandjes door werd veel bevaren, maar iedereen scheen haast te hebben. Met respectloze snelheden scheurden speedboten, motorboten, sloepen en enorme rubberboten de ganse dag langs, waardoor zelfs wij - met ons redelijk grote schip na een aantal rollers te hebben geïncasseerd - begonnen met het zeeklaar maken van ons interieur. Dat is iets wat we eigenlijk alleen doen als we een overtocht op groot water moeten maken met zwaar weer… 

Toen er weer een snelheidsmaniak voorbij scheurde, zag je iedereen houwen en keren om de zaken heel te houden, maar je hoorde geen onvertogen woord. Het heeft namelijk geen zin, want ze horen het niet en ze zien het niet. De neus is in de richting van hun vaardoel gericht en ze hebben kennelijk allemaal haast. 

We hadden bezoek en dat zijn geen watersporters, maar het viel hen zelfs op; ” Hebben jullie wel gezien dat er niemand achterom kijkt om te zien wat ze aanrichten?”

Evert 

Evert Stel is schipper van de Meander V. Met deze voormalige loodstender heeft hij jarenlang met zijn partner Inge voor de Stichting Vaarwens (https://www.stichtingvaarwens.nl) dagtochten gevaren met mensen in de laatste levensfase. Inmiddels heeft de Stichting een eigen schip en wordt de Meander V ingezet op drukke dagen. Van alle dagtochten maakt Evert aangrijpende, veelal emotionele verslagen. Daarnaast is hij auteur en heeft diverse boeken geschreven en is hij columnist bij Watersport-TV.