TUSSEN  WAL EN SCHIP  BIJ AFSLUITEN VERZEKERING

Steeds  vaker  blijken bootbezitters  onverzekerd rond  te  varen,  omdat  ze  bij verzekeringsmaatschappijen letterlijk  tussen  de  wal  en  het schip  vallen.  De  acceptatie-eisen van verzekeraars worden  telkens  aangescherpt, waardoor  iets  afwijkende boottypes  zoals snelvarende boten,  niet  meer  verzekerd kunnen  worden.

Wie  van  plan  is  een  nieuwe boot  te  kopen,  doet  er verstandig  aan  eerst  even  met zijn verzekeraar  te  bellen  om te  vragen  of  die  sowieso bereid  is  om  de  boot  te verzekeren.  Dit  blijkt in  de praktijk  lang  niet  altijd  het geval.  Vroeger  waren  er  in Nederland  wel  vijftien verschillende verzekeraars die  bootverzekeringen  in  het pakket  hadden.  Het  afsluiten was  vaak  zo geregeld. Crisis

Maar  tijden  zijn  veranderd.  Het aantal  verzekeraars  dat  nog watersport  doet  is  op  een  paar vingers  te  telen.  Daar  zijn verschillende  oorzaken  voor. Voor  de  crisis  in  2008 verdienden maatschappijen veel  geld  met  financieringen voor  boten  en verzekeringspolissen.  Zo  kon je  als  je bijvoorbeeld  een Bavaria  zeilboot  wilde  kopen, die  voor  de  volle  100  procent financieren.  Niet vreemd  dat de  boten  als  warme  broodjes over  de  toonbank  gingen.  Tot de  crisis  aanbrak  en eigenaren  met  hun  volledig gefinancierde  boten  flink  in  de problemen  kwamen. Ale  reden  voor de overheid om consumenten  tegen zichzelf  te  gaan  beschermen en  de  financiering  voor pleziervaartuigen  te begrenzen  tot  maximaal 100.000  euro.  

Dit  betekende een  flinke  aderlating  voor  de financierings/verzekeringsbranche  die  niet  alleen  hun omzet zagen  dalen,  maar  ook  hun werkkapitaal.  Daarnaast  blijkt inmiddels  een  belangrijk midden-segment:  schepen tussen  de  150.000  en  500.000 euro,  te  zijn  verdwenen.  Dit komt  door  het marktsegment en  de  nasleep  van  de economische  crisis.  Voor verzekeraars  was  dit  een lucratieve markt. Niet  vanzelfsprekend Al  met  al  redenen  genoeg  voor de  nog  bestaande watersportverzekeraars  om de  zogenaamde  acceptatie richtlijnen  te  verscherpen.  ’Het is  niet  meer vanzelfsprekend dat  je  een  tussenpersoon  belt en  zegt  mijn  boot  moet  even  in dekking  worden genomen. Verzekeraars  worden  steeds terughoudender,’  vertelt  Jacco Kuiper,  directeur  van  Kuiper Verzekeringen.

Heb je een doorsnee boot dan zal je via internet nog wel een verzekering kunnen afsluiten. Een ander verhaal wordt het als een boot niet doorsnee is. ’’Als je een houseboat koopt, wat echt op dit moment een hype is, zal de verzekeraar zich eerst afvragen of hier wel sprake is van een schip. Hetzelfde geldt voor een RIB waarmee je het strand op kunt rijden. Is dit geen voertuig? Willen en kunnen wij dit wel verzekeren? Een tender met een 450 PK motor aan de spiegel. Hetzelfde verhaal. Als branche moeten wij de consument veel bedachtzamer maken van het probleem: verzekeren. Een consument kan lastiger een boot verzekeren als die buiten de standaard acceptatie valt. Het is daarom belangrijk dat een consument al tijdens het oriëntatieproces voor een nieuwe boot contact opneemt met de verzekeraar.’’

Volgens Kuiper is er ook een rol voor de verzekeraars weggelegd. ’’Een verzekeraar kijkt uitsluitend naar het te verzekeren object, de boot dus, terwijl het veel belangrijker is wie achter het roer staat. Dat is vaak degene die de schade veroorzaakt.’’

Dat het aantal onverzekerde bootbezitters groeit, dat weet Kuiper zeker. Om hoeveel procent het gaat, durft hij niet aan te geven. Schattingen spreken over 30 tot 40 procent.